Roshanna Francis-Pals verhuist van een sociale huurwoning in Almere Buiten naar een middensegment huurwoning in Almere Poort. Door de voorrangsregeling voor sociale huurders kon ze deze stap maken met haar gezin. Samen met haar man en twee dochters leeft ze toe naar de verhuizing. Wat komt er allemaal kijken bij het zoeken en vinden van een nieuwe woning? En waar kijkt Roshanna het meeste naar uit?
'We wonen nu vijf jaar in onze flat', vertelt Roshanna. ‘Een flat is niet altijd handig met kinderen. Ik heb twee dochters, van 10 en 4 jaar. Twee jaar geleden begonnen we te kijken naar iets nieuws. We hadden geen haast, we vonden het belangrijk iets te vinden dat écht bij ons past. Eerst keken we of we konden kopen, maar daarvoor moet je veel eigen geld meenemen. Dus besloten we om te zoeken naar een andere huurwoning: een huis met meer ruimte, waar de kinderen lekker buiten kunnen spelen. Dát wilden we.'
Of ze het vinden van de nieuwe woning gevierd hebben? ‘De champagne ging open toen we hoorden dat we de woning kregen! We hadden niet verwacht dat het zou lukken. We vonden de woning via Funda en reageerden gelijk. Pas later las ik op Benopzoek.nl dat je voorrang hebt als je een sociale huurwoning achterlaat. Misschien maken we dan toch nog kans, dacht ik. En ja, het lukte! De nieuwe woning drie slaapkamers, net als we nu hebben. Maar er is ook een hele grote zolder. En een tuin, precies zoals we wilden. Fijn voor de kinderen, maar ook voor ons. Ik kijk het meeste uit naar de zomer: met een kop koffie in de ochtendzon in onze eigen tuin!'
Roshanna en haar gezin gaan in een nieuwbouwhuis wonen. En dat is toch wel even anders. ‘Ik vind het normaal fijn om eerst iets te zien voordat ik een beslissing neem, dat kon in dit geval niet. Dat vond ik wel lastig. Maar de schets zag er heel goed uit, en de plattegrond ook. Dus ik ging al snel plannen maken voor de inrichting; één van de leukste dingen om te doen. We rijden vaak langs om te zien wat ze nu weer gebouwd hebben. Dat maakt het heel erg leuk. We leven er echt naar toe.’ Er verandert meer voor het gezin. ‘In Almere-Buiten hadden we gas. Ik weet dat dat niet goed is voor het milieu. We gaan nu over op stadsverwarming en dat is beter. Ik vind dat wel belangrijk. Ook liggen er zonnepanelen op het dak. Daar moet ik me nog even goed in verdiepen, want dat heb ik nooit eerder gehad.'
'Onze oudste is tien jaar. Voor haar zal het wel wennen zijn. Al haar vriendinnetjes zitten in Almere Buiten op school. De jongste is vier, dus die maakt het iets minder uit. Wij betrekken ze er heel erg bij, waardoor ze er nu allebei zin in hebben. Ze hebben de bouwtekeningen gezien, we gaan vaak langs en ze mogen zelf nieuwe spullen uitzoeken voor hun kamers. Vorige week hebben we ook de buren ontmoet. We hoorden dat er op één woning na allemaal gezinnen met kinderen komen wonen. Dat is natuurlijk extra leuk. Ik kan niet wachten om te verhuizen!’
Ik las later pas over voorrang, misschien hadden we dan toch een kans!
De ene woning moet leeg, de andere gevuld. ‘We hebben maar vier dagen om echt te verhuizen. Dat wordt krap. Door de coronamaatregelen kunnen er geen spullen worden overgenomen door een nieuwe huurder. Onze vloer moet er bijvoorbeeld helemaal uit voordat we weggaan. Daarom zijn we nu al druk aan het inpakken, en kijken we wat we niet meer nodig hebben. Mijn partner is al een paar keer naar de stort geweest om van alles af te voeren. Zo hebben we straks vier dagen voor wat écht moet: de vloer eruit halen en onze spullen verhuizen.’